Nic nie wiemy na pewno…
To będzie podróż. „Wszystkim mniejszym domowym bogom zbierze się na płacz, lecz ty wypowiedz pożegnanie, postoju poniechaj, wypłyń w morze, niezłomny wędrowiec” (Wystan Hugh Auden „Atlantyda”)
Podróż, która pojawia się w niemal każdym naszym spektaklu.
Podróż rozumiana jako wolność. Wolność jako podróż w przestrzeni i w czasie, wolność jako prawo do ingerencji w świat, wolność jako bunt przeciw zastanemu światu.
Także wolność jako odmowa uczestniczenia w wyścigach, modach, trendach w celebrach…. Wolność do tego także aby się śmiać – również z siebie.
Będzie więc to podróż przez dawne przedstawienia, przez wątki i postacie, które zostały z nami na zawsze i mamy nadzieję zostały też z naszymi widzami.
Choć pamiętamy -podróż bywa też ucieczką.
Zacytujemy sceny z najważniejszych przedstawień, już nie granych -jednak w kontekście współczesności.
Wrócimy do tych wątków, które w naszej opinii są wciąż aktualne. Podejmiemy pewien dialog z nimi i spróbujemy rozliczyć się z naszymi duchowymi patronami. Będzie więc rozmowa z duchami Europy i duchami Rosji. Będzie więc o pryncypiach, o ideach, będzie też o współczuciu i marzeniach, Będzie przeciw władzy i przeciw wojnie. Każdej wojnie.
Afisha