62. BFM | Morawska Filharmonia Ołomuniec

Bydgoski Festiwal Muzyczny

Bydgoski Festiwal Muzyczny, który od 1963 roku organizowany jest przez Filharmonię Pomorską im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, jest jednym z najstarszych i najbardziej znaczących festiwali muzycznych w Polsce. Festiwal początkowo funkcjonował pod nazwą Festiwal Muzyki Polskiej, a od 1968 roku nosi obecną nazwę. Jego historia sięga lat 60-tych XX wieku, kiedy to został zapoczątkowany jako wydarzenie mające na celu promocję polskiej muzyki klasycznej.

Prestiż i znaczenie

Bydgoski Festiwal Muzyczny cieszy się dużym uznaniem zarówno w kraju, jak i za granicą. Festiwal wyróżnia się na tle innych imprez muzycznych dzięki swoim różnorodnym projektom, które obejmują nie tylko znane utwory z literatury muzycznej różnych epok, ale także dzieła mniej znane lub nowo napisane. Festiwal stanowi również platformę dla premier utworów zamówionych przez Filharmonię Pomorską, które są dedykowane wybitnym polskim kompozytorom współczesnym.

Wykonawcy

Na festiwalowej scenie występują artyści najwyższej klasy, w tym soliści, dyrygenci, zespoły kameralne, chóry i orkiestry symfoniczne z Polski oraz zagranicy.

W tegorocznej edycji wystąpią:

1. Morawska Filharmonia Ołomuniec – ceniona orkiestra symfoniczna z Czech, która słynie z wyjątkowego wykonania klasycznych i współczesnych dzieł muzycznych.
2. Zsolt Hamar – dyrygent, który znany jest z wyjątkowego podejścia do interpretacji muzyki oraz bogatego repertuaru obejmującego zarówno klasykę, jak i muzykę współczesną.
3. Marek Kozák – utalentowany pianista, który zdobył uznanie za swoje interpretacje dzieł fortepianowych z różnych epok.
4. Konrad Mielnik – prowadzący wydarzenie, który pełni rolę kluczowego organizatora i koordynatora, dbając o najwyższy poziom artystyczny festiwalu.

Repertuar

W ramach festiwalu zaprezentowane zostaną utwory:

1. Karol Szymanowski – Uwertura koncertowa E-dur op. 12 – dzieło, które jest przykładem nowoczesnego podejścia do formy uwertury, z charakterystycznym dla Szymanowskiego połączeniem romantyzmu i awangardy.
2. Antonín Dvořák – Koncert fortepianowy g-moll op. 33 – jedno z najważniejszych dzieł Dvořáka, które łączy w sobie romantyczną emocjonalność z wirtuozerią pianistyczną.

Bohuslav Martinů – Symfonia nr 1, H.289 – utwór wczesny, który odzwierciedla innowacyjne podejście Martinů do klasycznej formy symfonicznej.