Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję

Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję

Adaptacja książki Mateusza Pakuły

Spektakl „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” to niezwykle poruszająca adaptacja książki Mateusza Pakuły, uznanego dramatopisarza, dramaturga i reżysera teatralnego. W swoim dorobku artystycznym Pakuła ma wiele znaczących dzieł, takich jak „Lem vs. P. K. Dick”, „Pluton p-Brane” i „Wieloryb the Globe”. Tym razem twórca sięga po osobiste doświadczenia, by opowiedzieć o trudnym procesie umierania swojego ojca, który walczył z rakiem trzustki.

W tej głęboko poruszającej historii, Pakuła ukazuje nie tylko osobisty dramat, ale także ostrą krytykę instytucji państwowych, służby zdrowia i Kościoła, które dodatkowo obciążają cierpiących. Przez pryzmat własnych doświadczeń autor opisuje uczucia bezradności, wściekłości i gniewu, które towarzyszą wielu rodzinom w Polsce, stającym w obliczu terminalnych chorób bliskich. To swoisty apel o prawo do eutanazji w momentach, gdy cierpienie przekracza granice ludzkiej wytrzymałości.

Spektakl nie jest jednak wyłącznie smutną opowieścią. Pakuła, w charakterystyczny dla siebie sposób, wprowadza elementy groteski i komizmu, które nadają przedstawieniu wyjątkowego charakteru. Te kontrastujące elementy pozwalają widzom na momenty wytchnienia i refleksji, podkreślając jednocześnie absurdalność pewnych sytuacji.

Andrzej Plata to aktor, który wciela się w jedną z głównych ról, przynosząc na scenę głębokie emocje i autentyczność. Jego występ jest pełen intensywności i zrozumienia dla tematu spektaklu. Wojciech Niemczyk również wnosi do przedstawienia wyjątkową energię, podkreślając komiczne elementy sztuki, co dodaje całości lekkości i dynamizmu.

W spektaklu pojawiają się również gościnnie Jan Jurkowski, Szymon Mysłakowski i Marcin Pakuła. Ich występy wzbogacają całość, wprowadzając różnorodność i głębię postaci. Jurkowski i Mysłakowski, znani z innych produkcji teatralnych, doskonale radzą sobie z wyzwaniami, jakie niesie ze sobą ta trudna tematyka. Marcin Pakuła, brat reżysera, wprowadza dodatkowy wymiar osobistego zaangażowania i autentyczności.

Spektakl „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” jest głosem w ważnej debacie społecznej, ale też artystycznym wyrazem ludzkich emocji i doświadczeń. To opowieść o miłości, bólu, bezradności, ale też o nadziei i walce o godność w najtrudniejszych momentach życia.