Nosferatu – symfonia grozy przez wielu badaczy jest uznawany za pierwszy filmowy horror, a do odtwarzającego główną rolę Maxa Schrecka na stałe przylgnęła łatka wampira. Jego wizerunek: szpiczaste uszy, ostre kły, długie pazury, łysa czaszka i specyficzne, nerwowe gesty na stałe zdefiniowały obraz krwiopijcy. Dziś, kiedy w kinach można obejrzeć historię hrabiego Orloka opowiadaną przez Roberta Eggersa, warto zestawić ją z wersją Friedricha Wilhelma Murnaua sprzed 103 lat. Najlepiej zrobić to w kinie – tym bardziej że film prezentujemy w odrestaurowanej kopii.
O postaci Nosferatu, którego imię oznacza „niosącego chorobę”, podobieństwach i różnicach pomiędzy ekspresjonistyczną i współczesną wizją jego losów oraz tym, jak oba filmy spaja Willem Dafoe, opowie przed pokazem Sara Nowicka, współzałożycielka kolektywu Final Girls i edukatorka w Kinie Kosmos.
Thomas Hutter (Gustav von Wangenheim), rozstaje się z ukochaną żoną Ellen (Greta Schroeder) i wyrusza do hrabiego Orloka (Max Schreck), w celu podpisania z nim umowy na sprzedaż domu w rodzinnym Wisborgu. Po drodze ludzie ostrzegają go przed hrabią, jednakże młody chłopak nie wierzy w historie o wampirze. Hutter dociera do zamku, gdzie czeka na niego spragniony krwi Nosferatu. Thomasa przed ostatecznym atakiem hrabiego-wampira ratuje Ellen, nie zdaje sobie jednak sprawy, że ściąga na siebie jego uwagę. Nosferatu wyrusza statkiem do Wisborga...
Afisha