Lata 90. Pierwsza dekada wolności, szalony okres zmian, wielkich problemów oraz wyzwań transformacyjnych. Cudotwórców, akwizytorów i teleturniejów. To także czas szans – jednych na milion. Wtedy przyszło dorastać i odkrywać swoją indywidualność: Rafałowi, Miłoszowi, Malwinie, Markowi i Izie.
„Mleko w tubce”, jak w soczewce, skupia największe kurioza polskiego przełomu transformacyjnego. Z jednej strony zachłyśnięcie się zachodem, z drugiej bezradność naszego społeczeństwa wobec danych nam możliwości.
Twórcy zanurzają się w słodko-kwaśne wspomnienia, które kiedyś wypełniały całą ich rzeczywistość. To osobista opowieść w cieniu nadziei, niepewności i kontrowersyjnych metod wychowawczych. Aktorzy dyskutują z figurami swoich rodziców, którzy w odróżnieniu od pokolenia Y, dorosłość kojarzyli ze stałą pracą, założeniem rodziny i potrzebą stabilizacji.Dzięki eksponatom z dzieciństwa, spektakl balansuje pomiędzy wystawą a dokumentem. Zabiera w podróż w czasie i konfrontuje z tym, co nas ukształtowało.
reżyseria: Agata Biziuk
tekst: Agata Biziuk i Anna Domalewska
scenografia i kostiumy: Maks Mac
muzyka: Grzegorz Rdzak
choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
obsada: Izabela Zachowicz, Marek Zimakiewicz, Miłosz Konieczny, Rafał Derkacz, Malwina Czekaj
„Spektakl błyszczy dowcipem i nienachalną komedią. Świetnie sprawdzają się zarówno dynamiczne i życzliwe docinki, którymi przerzucają się bohaterowie, jak również satyryczne portrety dorosłych członków ich rodzin. No i piosenki. Dźwiękowe trawestacje popularnych wówczas i krojonych pod nastolatków boys/girlsbandów(…). Okazują się jednocześnie pochwalne i krytyczne wobec czasów, które reprezentują.”/ Dominik Gac „Jasno, ciepło, pastelowo”, Nietak!t
Spektakl został zakwalifikowany do finałowej 14stki w 30. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, a także był prezentowany na 44. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej.
Sztuka jest grana w ramach impresariatu „Układ Otwarty” prowadzonego przez Teatr Układ Formalny.