Wykonawcy Theo Croker – trąbka Mike King – fortepian Eric Wheeler – kontrabas Jaylen Petinaud – perkusja Nie jest łatwo sprostać legendzie i udźwignąć spadek dziadka – trębacza, który był ulubieńcem Armstronga i koncertował z Goodmanem. Ikony nowoorleańskiego jazzu, który z samym Nowym Orleanem mało miał wspólnego, ale przeszedł do historii jako główny przedstawiciel gatunku. Po Docu Cheathamie Croker odziedziczył determinację i skłonność do tytanicznej pracy. Z jazzem zetknął się w dzieciństwie, choć wtedy nie bardzo rozumiał, co to takiego dziedzictwo, a na trąbce chciał grać, bo była majestatyczna i głośna. Jest w jego muzyce wiele elegancji, ale i chęci do eksperymentowania ze stylem – słychać soul, R&B, hip-hop, Croker nie stroni także od elektroniki. Jego artystyczne emploi zawrzeć można w dwóch słowach: ambicja i wizjonerstwo. Albo w cytacie: „Świat nieustannie się zmienia. Inaczej walczył z nim dziadek, inaczej walczę ja”. Maria Wilczek-Krupa
Afisha