Program Bohuslav Martinů Thunderbolt P-47 Jan Novák Tańce symfoniczne Leoš Janáček Taniec starodawny i Dymak z Laskich tańców Suita z opery Przygody Lisiczki Chytruski Dyrygent Robert Kružík Wykonawcy Filharmonie Brno Nie docenia się dziś muzyki czeskiego kompozytora Bohuslava Martinů, choć w ubiegłym wieku jego twórczość – szczególnie ta pochodząca z nowojorskiej dekady lat 40. – święciła artystyczne triumfy. Dynamiczne, wartkie Scherzo orkiestrowe „Thunderbolt P-47” H. 309 z 1945 roku jest tego dowodem – osadzone w konwencji poematu symfonicznego spełnia wszelkie wymogi programowości i nie pozostawia wątpliwości co do pozamuzycznych kontekstów. Trudno tu nie usłyszeć zgiełk amerykańskich myśliwców, zwiastującego alianckie zwycięstwo. Neoklasyczny styl mistrza przejął jeden z jego morawskich rodaków, z którym Martinů spotkał się w 1947 roku w Nowym Jorku: Jan Novák. Zafascynowany czytelnym przekazem i dyscypliną muzyczną mentora Novák napisał w połowie lat 50. Tańce symfoniczne , w których oddał hołd kompozytorskim wzorcom poznanym w Ameryce i skupił się na kolorystyce brzmienia i przejrzystości formalnej utworu. Jednak morawska linia twórców hołdujących programowej idei komponowania i klarownej narracji muzycznej zrodziła się wcześniej – jednym z jej czołowych przedstawicieli był Leoš Janáček, wytrawny znawca muzyki ludowej Moraw. Pierwsze jego dojrzałe dzieło – Laskie Tańce z 1891 roku – stanowi postromantyczne studium morawskiego folkloru. Rozpoczynający je Taniec starodawny bazuje na rdzennych melodiach regionu, Dymak zaś kreśli dźwiękowy opis kowalskiego rzemiosła. Pełna humoru Suita z trzyaktowej opery Przygody Lisiczki Chytruski z 1921 roku jest z kolei wyrazem uwielbienia kompozytora dla szeroko pojętej natury. Maria Wilczek-Krupa
Afisha