Artystyczna podróż do świata kontrkultury, czasów tożsamościowej i kulturowej rewolucji przełomu lat 60. i 70 XX wieku. Krystian Lupa wychodząc od słów piosenki „Imagine” Johna Lennona, zadaje pytanie o żywotność utopii w świecie, w którym duchowość została skomercjalizowana lub upolityczniona, a wartości humanistyczne, prawa człowieka, równość i wolność jednostki uległy dewaluacji. Bilety na spektakl Imagine już dostępne.
Reżyser wraca do zjawiska psychologiczno-duchowego New Age oraz życia i twórczości Johna Lennona, który jako „nowy Chrystus” epoki hipisowskiej zaproponował wyobrażenie sobie świata bez wojen, państw i granic, bez nienawiści i własności, ale i bez religii.
Czy wizje rodem z New Age brzmią dziś tylko naiwnie? Czy wiara w nieskończoną ewolucję człowieczeństwa i metafizykę to mrzonka, czy jednak odwieczna potrzeba ludzkości? Dlaczego w latach 70-tych pacyfistyczna idea tak szybko poniosła porażkę? Czy w czasie kryzysu zwiększa się szansa na przemianę duchową?
Odbywa się stypa, a może to tylko spotkanie dawnych przyjaciół-marzycieli ma charakter stypy…? Jeden z nas przygotował na tę okazję PERFORMANCE… POWIEDZMY SOBIE WSZYSTKO, CO MOGLIŚMY ZROBIĆ I CO ZOSTAŁO PORZUCONE...
Śmierć Lennona osobliwe zbiegła się z początkiem końca New Age i przez dekadę miała wymiar religijny, Lennon przyciągany do Ameryki przez New Age, przez pacyfizm wyrastający jak mech na wojnie w Wietnamie prowadzonej przez naszych ojców, „żywe trupy starego człowieczeństwa” → stał się lub chciał się stać choć przez chwilę, przez Warholowskie 15 minut, twarzą, bóstwem Nowej Ery...
To nie będzie o marzeniu, ani o marzycielach. Ani o Johnie Lennonie, ani o Beatlesach. Choć stypa może mieć związek z jego (Johna Lennona albo jego mitycznego sobowtóra) śmiercią → ze strzałem z rewolweru pod drzwiami Dakoty na obrzeżach Central Park i z symboliką Pól Truskawkowych...
NEW AGE to nie jest sekta marzycieli → miesiąc platoński Junga to także nie „złoty kwiat” marzyciela → choć oczywiście w tych wizjach i wizyjnych ideach jest marzenie człowieka jako podstawowa materia religio→ i kulturo→ twórcza. Matematyka też jest dzieckiem marzyciela... Spekulatywne myślenie też... filozofia… et cetera... To idea (i jej inicjacja) jest niezbędna do ratowania planety.
Czy zdołamy odpowiedzieć, dlaczego umarła tamta wiara w przeistoczenie człowieczeństwa? Czy da się wygenerować drugą falę → przemianę religijną społeczności ludzkiej bez wiary w osobniczą nieśmiertelność?
(fragment dziennika Krystiana Lupy)
obsada
Karolina Adamczyk – Janis
Grzegorz Artman – Antonin 1
Michał Czachor – Lucy, ∞
Anna Ilczuk – Susan, 7
Andrzej Kłak – Antonin 2
Michał Lacheta (Teatr Powszechny w Łodzi) – Michael, John Lennon
Mateusz Łasowski – Mat
Karina Seweryn – Carin
Piotr Skiba (gościnnie) – AA
Ewa Skibińska – Marieliv
Julian Świeżewski – Tim
Marta Zięba (gościnnie) – Patti, Antonina
twórczynie i twórcy
reżyseria – Krystian Lupa
scenariusz – Krystian Lupa & kreacja zbiorowa aktorów
scenografia – Krystian Lupa
muzyka – Bogumił Misala
kostiumy – Piotr Skiba
kierowniczka produkcji – Michalina Dement-Żemła/Karolina Pawłoś
wideo – Joanna Kakitek, Natan Berkowicz
asystent reżysera, współpraca dramaturgiczna – Dawid Kot
asystent reżysera – Jan Kamiński
współpraca kostiumograficzna – Aleksandra Harasimowicz
inspicjentka – Iza Stolarska
Ważne: Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
Koprodukcja Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie oraz Teatru Powszechnego w Łodzi.