Program
Georg Friedrich Händel
Oratorium „Jephta” HWV 70
Dyrygent
Francesco Corti
Wykonawcy
Il pomo d’oro
Michael Spyres – baryton (Jephta)
Joyce DiDonato – mezzosopran (Storge)
Mélissa Petit – sopran (Iphis)
Cody Quattlebaum – baryton (Zebul)
Jasmin White – kontralt (Hamor)
„Jefte Gileadczyk był walecznym wojownikiem, a był on synem nierządnicy” – tak zaczyna się biblijna historia Jeftego, który wyzwolił lud Izraela spod panowania Ammonitów. Nim wyruszył na bitwę, Jefte przysiągł, że jeśli zwycięży, złoży w ofierze pierwszą istotę, która wyjdzie mu naprzeciw. Powitała go jedyna córka. Jefte „wypełnił na niej swój ślub”, uległ jednak prośbie jedynaczki, by przedtem puścić ją w góry, gdzie opłacze swoje dziewictwo. Według tradycji żydowskiej Jefte musiał wywiązać się z przysięgi, bo okazał pychę, nie pytając o radę uczonych w Prawie, które zabrania ofiar z ludzi. Mimo to część rabinów uznała, że Jefte złożył w ofierze dziewictwo córki – co było dlań wystarczającą karą, jako że bezdzietność uchodziła za hańbę dla Izraelitki.
Taką interpretację przyjął Thomas Morell, którego współpraca z Handlem zaczęła się od libretta do Judy Machabeusza. Oratorium Jephtha okazało się ostatnim w dorobku kompozytora. Prawykonanie odbyło się 26 lutego 1752 roku w Covent Garden pod dyrekcją Handla i z udziałem jego najulubieńszych śpiewaków. Dzieło przeszło do historii jako wieloznaczny symbol udręki: zapisanego w dźwiękach bólu Jeftego, a zarazem cierpienia tracącego wzrok twórcy, który zanotował na końcu partytury: „Jak mroczne, Panie, są wyroki Twoje”. Jefte sprawował sądy nad Izraelem przez lat sześć. Handel zmarł siedem lat po premierze Jeftego.
Dorota Kozińska
Afisha