Program
Franz Schubert
Piękna młynarka op. 25 D 795
Wykonawcy
Ian Bostridge – tenor
Saskia Giorgini – fortepian
Niemiecki poeta Wilhelm Müller, który – jak wielu młodzieńców w jego pokoleniu – uległ fascynacji romantyzmem, marzył o wspólnocie liryki i muzyki. Istotnie, historia zapamiętała jego imię przede wszystkim jako autora słów do dwóch słynnych cyklów pieśniowych Franza Schuberta. Müller nie odznaczał się wprawdzie talentem na miarę Goethego czy Schillera (choć wpłynął na dojrzewającą wyobraźnię Heinego), dostarczył wszak Schubertowi na tyle sugestywnych obrazów i motywów, by w zawartych w tej poezji uczuciach i sensach kompozytor mógł znaleźć nowe, zaskakujące odcienie. W dwudziestu pieśniach składających się na Piękną młynarkę (1823) Müller i Schubert opowiadają nam historię młodego czeladnika, który poszukując pracy, znajduje miłość w osobie pięknej córki młynarza; przegrywa wszak rywalizację z konkurentem – myśliwym. Zarówno entuzjazmem, jak i bólem dzieli się ze strumieniem, swoim oddanym powiernikiem. Przyjazna, arkadyjska przyroda staje się więc czymś więcej niż niemym świadkiem dramatu bohatera.
Dokładnie w roku powstania Pięknej młynarki Schubert sięga po tekst ballady swego bliskiego przyjaciela Franza von Schobera. Obraz wykreowany w Violi czyni naturę nie tyle rodzajem poetyckiej scenografii, co bogatą metaforą ludzkiego losu. Tytułowa bohaterka liryczna, symbol czystości i nadziei, na darmo oczekuje zaślubin z oblubieńcem – Wiosną. Po raz kolejny w muzyce Schuberta na piękno życia kładzie się cieniem cierpienie.
Bartłomiej Barwinek