Luxtorpeda to zespół, który na stałe wpisał się w historię polskiej sceny rockowej, wyróżniając się energią, autentycznością oraz niezwykłą muzyczną wszechstronnością. Grupa została założona w 2010 roku przez Roberta „Litzę” Friedricha, znanego gitarzystę i wokalistę, który wcześniej współtworzył takie formacje jak Acid Drinkers, Turbo, Flapjack, Arka Noego, 2Tm2,3 oraz KNŻ. Jego wszechstronność muzyczna i doświadczenie zdobyte w różnych gatunkach muzyki sprawiły, że Luxtorpeda szybko zyskała popularność.
Początkowy skład zespołu obejmował również Roberta „Drężmaka” Drężka (gitara) i Krzysztofa „Kmietę” Kmiecika (bas), obaj związani wcześniej z legendarną grupą Armia oraz projektem 2Tm2,3. Perkusista Tomasz „Krzyżyk” Krzyżaniak, znany z występów w Turbo i Armii, dopełniał muzyczne oblicze zespołu. Już w trakcie nagrywania debiutanckiego albumu w 2011 roku do grupy dołączył Przemysław „Hans” Frencel, raper związany z duetem hip-hopowym 52 Dębiec, który wniósł do Luxtorpedy unikalny styl wokalny, łączący rockową ekspresję z elementami rapu.
Luxtorpeda od samego początku działalności wyróżniała się intensywną pracą nad nowymi materiałami oraz częstymi występami na żywo. Zespół nagrał siedem albumów studyjnych, z których najbardziej znane utwory to „Autystyczny”, „Hymn”, „Wilki dwa” oraz „Mambałaga”. Ich muzyka to mieszanka ciężkiego rocka, metalowego brzmienia i szczerych tekstów, które poruszają różnorodne tematy, od refleksji nad kondycją ludzką po duchowe poszukiwania.
Nie bez znaczenia są liczne koncerty, które grupa zagrała w Polsce i za granicą, dzieląc scenę z takimi gigantami muzyki jak Metallica, Slayer, Machine Head, P.O.D., Motörhead czy Limp Bizkit. W 2012 roku Luxtorpeda została wyróżniona prestiżową nagrodą „Złotego Bączka”, przyznawaną przez publiczność na największym polskim festiwalu rockowym – Przystanku Woodstock. Oprócz tego, zespół kilkukrotnie otrzymywał nominacje do nagrody Fryderyk, a za debiutancki album zdobył statuetkę w kategorii Najlepsza Płyta Rockowa. Te wyróżnienia podkreślają wysoką jakość twórczości Luxtorpedy oraz jej znaczenie na polskiej scenie muzycznej.
Flapjack – Kultowa formacja lat 90.
Flapjack to zespół, który powstał w 1993 roku z inicjatywy Roberta „Litzy” Friedricha i Macieja „Ślimaka” Starosty, muzyków związanych z Acid Drinkers. Już od początku działalności grupa wyznaczała nowe standardy w polskiej muzyce rockowej, łącząc metal, rap i hardcore w unikalny sposób. Do składu dołączył Maciej Jahnz, gitarzysta, który wcześniej współpracował z Litzą w zespole Slavoy, oraz Jacek „Hrap-Luck” Chraplak, basista, który w późniejszych latach zajmował się realizacją dźwięku.
W kolejnych latach skład Flapjacka zmieniał się, ale zawsze skupiał wokół siebie artystów, którzy wnosili do zespołu nowe inspiracje i doświadczenia. Wokalistą grupy został ostatecznie Grzegorz „Guzik” Guziński, znany z formacji Red Rooster i Ndingue. Jego charyzmatyczny głos i ekspresja sceniczna przyczyniły się do ugruntowania pozycji zespołu jako jednej z najważniejszych grup polskiego rocka lat 90.
Albumy takie jak Ruthless Kick, Fairplay oraz Juice Planet Earth stały się symbolem tamtej epoki, oferując publiczności muzykę pełną energii i buntu. Twórczość Flapjacka była odpowiedzią na zachodzące zmiany w polskim społeczeństwie oraz potrzebę wyrażania sprzeciwu wobec norm. Po śmierci Grzegorza Guzińskiego zespół postanowił oddać mu hołd, organizując serię koncertów Tribute to Guzik, które stały się prawdziwym powrotem do korzeni.
W 2016 roku, podczas prób, muzycy zdecydowali się nagrać kilka nowych utworów, co ostatecznie doprowadziło do powstania albumu Sugar Free. Ta płyta, będąca mieszanką stylów muzycznych, została doceniona przez Akademię Fonograficzną, która nominowała ją do nagrody Metalowego Albumu Roku. Koncerty promujące album przypominały atmosferę z lat 90., kiedy stage diving i żywiołowe reakcje publiczności były stałym elementem występów rockowych.
Oba zespoły, Luxtorpeda i Flapjack, odgrywają istotną rolę na polskiej scenie muzycznej, zarówno przez wkład w rozwój rocka i metalu, jak i poprzez budowanie autentycznej więzi z publicznością. Ich twórczość jest przykładem na to, że muzyka może być nie tylko formą rozrywki, ale także narzędziem wyrażania emocji i przekazywania ważnych treści.