Po dziesięciu latach od wydania ostatniej płyty, wrocławski zespół Hurt wraca na scenę muzyczną z nowym albumem, który otwiera nowy rozdział w historii grupy. Znany z energetycznych koncertów i porywających tekstów, zespół zyskał sławę dzięki pokoleniowemu przebojowi „Załoga G”, który stał się hymnem młodzieżowym. Nowy album jednak wyraźnie ukazuje, że Hurt nie jest już zespołem młodych buntowników – to dojrzali artyści, którzy potrafią mówić o otaczającej rzeczywistości z ironią, głębią i świeżym spojrzeniem.
Eklektyczne Brzmienia i Współpraca z Wyjątkowymi Artystami
Ósma płyta zespołu to starannie skomponowany zbiór utworów, w którym różnorodne wpływy muzyczne mieszają się, tworząc nową jakość. Wśród gości zaproszonych do współpracy znaleźli się Igor Pudło, połowa legendarnego duetu Skalpel, oraz młoda, utalentowana wokalistka soulowa Martyna Baranowska. Obecność Pudło wniosła do albumu elementy jazzu i eksperymentalnych dźwięków, charakterystycznych dla jego wcześniejszych projektów, co dodało płycie oryginalności i głębi. Natomiast Baranowska, dzięki swojemu emocjonalnemu wokalowi, wzbogaciła kompozycje o ciepłe, soulowe akcenty, co doskonale kontrastuje z często cynicznymi tekstami.
Nowe Brzmienie i Dojrzałość Artystyczna
Album Hurt-u to już nie punkowy bunt lat dziewięćdziesiątych, ale nowoczesne i świeże podejście do muzyki alternatywnej. Można go opisać jako mariaż alternatywno-popowych wzorców z wyraźnym wpływem rocka, elektroniki i jazzu. Tematyka płyty oscyluje wokół współczesnych problemów, z jakimi mierzy się społeczeństwo trzeciej dekady XXI wieku, co czyni ją aktualnym głosem komentarza społecznego. Tytułowy „festiwal bodźców” to nawiązanie do nadmiaru informacji i presji współczesnego świata, z którą konfrontują się wszyscy – bez względu na to, czy tego chcą, czy nie. Przekaz jest jasny: zbliża się katastrofa, którą poprzedza chaos – „tornado rekinów”, symbolizujące mieszankę nadziei i zwątpienia, tworzącą hipnotyzujący, choć niebezpieczny koktajl.
Maciek Kurowicki i Jego Literacki Talent
Teksty autorstwa Maćka Kurowickiego, lidera i wokalisty zespołu, od zawsze były mocnym punktem twórczości Hurt. Tym razem nie jest inaczej – jego obserwacje są ostre i precyzyjne, a jednocześnie pełne czarnego humoru, który nie pozwala przejść obok nich obojętnie. Zamiast wywoływać jedynie uśmiech nostalgii, jak to bywało na poprzednich płytach, Kurowicki serwuje słuchaczom „salwy czarnego śmiechu”, które zmuszają do refleksji nad absurdami współczesnego życia. Jest to nihilizm w bezczelnie wesołym wydaniu – zjawisko rzadko spotykane na polskiej scenie muzycznej, które jednak okazuje się być czymś niezwykle potrzebnym.
Katastroficzna Wizja i Artystyczna Odwaga
Motyw nadchodzącej katastrofy przewija się przez całą płytę, będąc zarówno ostrzeżeniem, jak i swoistą celebracją życia w obliczu nieuchronnych zmian. Hurt nie boi się mówić o trudnych sprawach, a ich podejście do tematu jest odważne i bezkompromisowe. To nie jest album, który ma za zadanie jedynie bawić – to przede wszystkim muzyczna refleksja nad kondycją współczesnego świata, z jego chaosem, dezinformacją i brakiem stabilności. Taniec na Titanicu, o którym wspomina zespół, staje się metaforą beztroski i desperacji, z jakimi ludzie próbują radzić sobie z wszechobecnym kryzysem.
Nowe Inspiracje i Eksperymentalne Podejście
Muzyka na najnowszym albumie Hurt pokazuje również eksperymentalne podejście zespołu, który nie boi się sięgać po różnorodne stylistyki. Pojawiają się tu elementy elektroniki, które dodają utworom futurystycznego klimatu, oraz wyraziste gitarowe brzmienia, przywodzące na myśl klasykę rocka. Nie brakuje też lżejszych momentów, w których popowe inspiracje tworzą chwytliwe melodie, kontrastujące z mroczniejszymi i bardziej introspektywnymi fragmentami płyty.
Dziesięć lat przerwy od ostatniego wydawnictwa pozwoliło Hurt-owi dojrzeć jako zespołowi, co widać zarówno w warstwie muzycznej, jak i lirycznej. Nowy album to świadectwo artystycznego rozwoju, który przejawia się w odważnych decyzjach twórczych i głębokiej refleksji nad współczesnym światem. Hurt prezentuje się tu jako zespół, który nie stracił swojej młodzieńczej energii, lecz wzbogacił ją o doświadczenie i zrozumienie rzeczywistości, z którą nie jest łatwo się pogodzić.
Afisha