Koncert Symfoniczny – Gustav Mahler i VII Symfonia e-moll
VII Symfonia e-moll Gustava Mahlera, choć początkowo przyćmiona przez bardziej znane utwory kompozytora, zyskała z czasem status jednego z najbardziej odważnych i nowatorskich dzieł symfonicznych początku XX wieku. Symfonia, nazywana przez niektórych "Kopciuszkiem" w twórczości Mahlera, długo pozostawała niedoceniona. Dopiero po latach, krytycy i melomani zaczęli dostrzegać w niej niezwykłe bogactwo treści i formy.
Utwór ten, powstały w latach 1904-1905 podczas letnich wakacji w górach, przedstawia zupełnie inne oblicze Mahlera – pogodniejsze i pełne kontrastów. VII Symfonia wyraźnie różni się od poprzednich symfonii, zwłaszcza od VI Symfonii, znanej jako "Tragiczna". Tym razem kompozytor unikał jednoznacznych nastrojów i skonstruował dzieło, które zaskakuje swoją nieprzewidywalnością. Zaskakujący układ części, niezwykłe instrumentarium oraz powrót do romantycznego motywu nocy, który Mahler eksploruje w dwóch częściach zatytułowanych „Nachtmusik”, czynią tę symfonię wyjątkową.
VII Symfonia została prawykonana w 1908 roku w Pradze, podczas obchodów diamentowego jubileuszu cesarza Franciszka Józefa I. Mimo że początkowo nie zyskała uznania, z czasem przyjęto ją ciepło, a sam Mahler uznał ją za jedno ze swoich najważniejszych osiągnięć.
Alexander Shelley – Charyzmatyczny Dyrygent
Alexander Shelley, urodzony w Londynie w październiku 1979 roku, jest jednym z najbardziej utalentowanych dyrygentów swojego pokolenia. Jego twórcza wizja oraz umiejętność wprowadzania innowacji w muzyce klasycznej przyciągają uwagę zarówno melomanów, jak i krytyków na całym świecie. Shelley zdobył uznanie dzięki wielu przełomowym projektom muzycznym, które pozwoliły na nowo odkryć piękno i siłę muzyki symfonicznej.
Shelley występował na sześciu kontynentach z wieloma prestiżowymi orkiestrami, w tym z Gewandhausorchester, Deutsche Symphonie-Orchester Berlin, Orchestre de la Suisse Romande, a także z orkiestrami filharmonicznymi w Helsinkach, Hongkongu, Oslo, Rotterdamie, Montrealu, Toronto i wielu innych. Jego wszechstronność i zdolność do prowadzenia różnych zespołów sprawiły, że zyskał opinię jednego z najbardziej pożądanych dyrygentów na świecie.
W 2015 roku, jako najmłodszy w historii, Shelley objął stanowisko dyrektora muzycznego National Arts Centre Orchestra w Ontario, zastępując Pinchasa Zukermana. Dzięki swojej pracy w tej orkiestrze, zrealizował liczne innowacyjne projekty muzyczne i odbył tournée po Kanadzie i Europie. W bieżącym sezonie zakończył nagranie cyklu dzieł Roberta Schumanna i Johannesa Brahmsa, a także zainicjował prawykonania wielu nowych kompozycji, w tym najnowszej symfonii Philipa Glassa, którą zaprezentował w Carnegie Hall.
Shelley, syn znanego pianisty, rozpoczął swoją edukację muzyczną jako wiolonczelista, a następnie studiował dyrygenturę w Niemczech. Jego talent szybko został dostrzeżony, gdy w 2005 roku jednogłośnie otrzymał Grand Prix podczas Leeds Conductors Competition.
W sierpniu 2017 roku zakończył swoją ośmioletnią kadencję głównego dyrygenta Nürnberger Symphoniker. Okres ten prasa okrzyknęła „złotą erą” orkiestry, czasem pełnym innowacji zarówno w sposobie gry, jak i w działalności edukacyjnej oraz koncertowej. Od 2015 roku pełni także funkcję głównego współpracującego dyrygenta Royal Philharmonic Orchestra, z którą organizuje doroczne serie koncertów w Cadogan Hall oraz tournée w kraju i za granicą.
Shelley został także wyróżniony prestiżową nagrodą ECHO za swoje nagrania, w tym za muzyczną bajkę "Piotruś i wilk" Sergiusza Prokofiewa. Ponadto, otrzymał kolejne wyróżnienia ECHO oraz Deutsche Gründerpreis za swoje osiągnięcia w ramach projektu „Zukunftslabor”, realizowanego przy Deutsche Kammerphilharmonie Bremen.
VII Symfonia e-moll Gustava Mahlera, dyrygowana przez Alexandera Shelly’ego, to niezwykłe muzyczne doświadczenie, które łączy w sobie tradycję z nowoczesnością, ukazując nieoczekiwane oblicza zarówno kompozytora, jak i dyrygenta.
Afisha