Fallen Angels (1995)
Fallen Angels to hongkoński film noir z 1995 roku, który łączy w sobie elementy komedii kryminalnej oraz dramatu. Wyreżyserowany i napisany przez Wonga Kar-waia, film jest znany ze swojej złożonej struktury narracyjnej oraz unikalnego stylu wizualnego. Opowiada dwie splecione historie, które rozgrywają się w chaotycznym Hongkongu lat 90-tych.
Pierwsza opowieść skupia się na Wongu Chi-mingu, w tej roli Leon Lai, który jest zawodowym zabójcą pragnącym opuścić przestępczy świat. Wong, mimo swojego okrutnego zawodu, staje się coraz bardziej znużony życiem w cieniu, z którymi się związał. Jego tajemnicza "partnerka" (grana przez Michelle Reis) jest obsesyjnie zakochana w Wongu i monitoruje każdy jego krok. W miarę jak Wong decyduje się na zakończenie swojej kariery, zostaje wciągnięty w spiralę przemocy i zdrady, która prowadzi go do dramatycznego zakończenia.
Druga linia fabularna przedstawia Ho Chi-mo, którego gra Takeshi Kaneshiro. Ho, niemowa i były więzień, stara się przeżyć w niebezpiecznym świecie przestępczym, wykonując drobne przestępstwa, by utrzymać się na powierzchni. Ho nawiązuje związek z Charlie (w tej roli Charlie Yeung), kobietą psychicznie niestabilną, która została porzucona przez swojego chłopaka. Relacja ta jest pełna bólu i zagubienia, co doskonale odzwierciedla ich trudna sytuacja.
Fallen Angels jest również odzwierciedleniem zmian w Hongkongu przed przekazaniem władzy, eksplorując tematy samotności i alienacji. Wong Kar-wai wykorzystuje mroczną paletę kolorów oraz neony, tworząc unikalny klimat, który kontrastuje z jaskrawymi, dziennymi obrazami z jego wcześniejszego filmu Chungking Express.
Wong początkowo planował Fallen Angels jako trzecią część swojego wcześniejszego filmu, ale zdecydował się na rozdzielenie projektów ze względu na ich długość. Film charakteryzuje się fragmentaryczną narracją, która kładzie większy nacisk na nastrój i atmosferę niż na tradycyjną strukturę fabuły. Operator kamery, Christopher Doyle, używa szerokokątnych obiektywów, aby zniekształcać twarze postaci, co podkreśla ich izolację. W połączeniu z dynamiczną, zniekształconą wizją przemocy, Doyle tworzy intensywną, niepokojącą atmosferę. Muzyka w filmie, składająca się głównie z trip hopu i popu, wzmacnia miejskie tło i zabawia popularną kulturę.
Film zdobył uznanie krytyków, choć początkowo niektórzy zarzucali Wongowi samouwielbienie. Jednak z biegiem lat Fallen Angels zyskał miano jednej z najbardziej fascynujących produkcji reżysera, wzmacniając jego charakterystyczne style. Na 15. Hongkońskich Nagrodach Filmowych w 1996 roku, film zdobył trzy nagrody: za najlepszą rolę drugoplanową dla Karen Mok, najlepszą zdjęcia dla Christopher Doyle'a oraz najlepszą muzykę oryginalną dla Roel A. Garcia i Frankie Chan. Pomimo że nie jest tak przełomowy jak jego poprzednik, Chungking Express, Fallen Angels pozostaje ważnym dziełem w karierze Wonga, stanowiącym istotny element jego postmodernistycznego podejścia do filmu.
Film zdobył znaczną popularność i uznanie w kręgach kulturowych, będąc ostatnim dziełem Wonga nakręconym w Hongkongu przed rozpoczęciem bardziej ambitnych międzynarodowych projektów.
Afisha