Wykonawcy
Piotr Tarcholik – skrzypce
Sulamita Ślubowska – skrzypce
Kinga Tomaszewska – skrzypce
Anna Pacholczak – skrzypce
Beata Raszewska – altówka
Dawid Jadamus – altówka
Łukasz Frant – wiolonczela
Natalia Kurzac-Kotula – wiolonczela
Program
Eugène Ysaÿe
Sonata a-moll na dwoje skrzypiec, cz. I
George Enescu
Oktet smyczkowy C-dur op. 7
Rzadko zdarza się okazja, żeby posłuchać oktetu. Ten typ zespołu z pogranicza muzyki kameralnej i orkiestrowej obejmujący osiem instrumentów miewał rozmaite składy i oparte na nich wzorce. Dla obsady czysto smyczkowej punkt odniesienia stanowi oktet napisany w 1825 roku przez szesnastoletniego zaledwie Feliksa Mendelssohna. Jego tropem poszedł w 1900 roku dziewiętnastoletni George Enescu, który już wówczas miał całkiem spory dorobek kompozytorski, rozpoczął bowiem tworzenie muzyki, kiedy tylko nauczył się nut – w wieku lat pięciu. Jak się okazało, wyrósł z niego największy kompozytor rumuński i jeden z najwybitniejszych skrzypków swojej epoki.
Napisany w 1900 roku Oktet C-dur to dzieło niezwykle aktualne na tle ówczesnych trendów – Enescu uchwycił w nim trudny moment przechodzenia romantyzmu w modernizm. Mimo podziału na cztery części jest w zasadzie nieprzerwaną całością o orkiestrowym rozmachu i gęstej ekspresji. Nie gorsze to od niejednej symfonii!
Adam Suprynowicz
Afisha