ARMAND

Armand – thriller, dramat psychologiczny z 2024 roku, wyreżyserowany i napisany przez norweskiego reżysera Halfdana Ullmanna Tøndela. Jest to debiut pełnometrażowy tego utalentowanego twórcy, który swoją twórczość zanurzył w głębokich emocjonalnych konfliktach i złożonych relacjach między bohaterami. Film zdobył Caméra d'Or na 77. Festiwalu Filmowym w Cannes, co potwierdziło jego miejsce w międzynarodowym kinie jako jednego z najważniejszych debiutów ostatnich lat.

Fabuła filmu koncentruje się wokół dramatycznego wydarzenia – rzekomego konfliktu między dwoma sześciolatkami. Choć na pierwszy rzut oka wydaje się to błaha sytuacja, szybko staje się katalizatorem do głębszych rozmów między rodzicami, a także ze szkołą, ujawniając głęboko skrywane tajemnice i napięcia. Historia eksploruje, jak małe incydenty mogą odsłaniać ukryte emocje i nierozwiązane konflikty, zarówno w życiu rodzinnym, jak i społecznym.

Renate Reinsve, laureatka Złotej Palmy za rolę w filmie Najgorszy człowiek na świecie, wciela się w postać Elizabeth, matki jednego z chłopców. Jej rola w Armandzie jest głęboko zniuansowana, pełna sprzecznych emocji – od obawy i niepewności, po determinację w poszukiwaniu prawdy. Reinsve ponownie udowadnia, że jest jedną z najważniejszych aktorek swojego pokolenia, umiejętnie balansując między delikatnością a siłą. Jej postać, stając przed nieoczekiwanymi wyzwaniami, zmusza widza do refleksji nad tym, jak niejednoznaczne mogą być motywacje człowieka.

Ellen Dorrit Petersen, uznana norweska aktorka, gra Sarah, nauczycielkę i kluczową postać w rozwiązaniu konfliktu. Jej postać reprezentuje siłę edukacyjną, ale jednocześnie pokazuje kruchość systemu szkolnego, który często staje się areną zarówno małych, jak i dużych dramatów. Petersen, znana z ról w takich filmach jak Blind i Kraftidioten, wnosi do swojej roli autentyczność i głębię emocjonalną, co sprawia, że jej obecność na ekranie jest niezwykle silna i przejmująca.

Endre Hellestveit gra Andersa, ojca drugiego chłopca, który wchodzi w konflikt z Elizabeth. Hellestveit, norweski aktor teatralny i filmowy, doskonale oddaje napięcie i frustrację wynikające z niemożności ochrony swojego dziecka, jednocześnie będąc zmuszonym do konfrontacji z własnymi słabościami. Jego rola ojca balansującego między gniewem a bezradnością sprawia, że postać ta staje się jednym z centralnych punktów emocjonalnych filmu.

Thea Lambrechts Vaulen wciela się w Sunnę, pedagog szkolną, która próbuje mediować między wszystkimi stronami konfliktu. Sunna, choć początkowo wydaje się jedynie postacią pomocniczą, z czasem staje się kluczową postacią w rozwiązaniu zagadki tego, co tak naprawdę wydarzyło się między chłopcami. Jej rola to portret osoby stojącej na pierwszej linii frontu, próbującej zachować równowagę w obliczu napięć zarówno między dziećmi, jak i dorosłymi.

Øystein Røger gra Jarle'a, szkolnego psychologa, który próbuje zrozumieć i wyjaśnić zachowania dzieci, jednocześnie będąc świadomym, jak trudne jest oddzielenie faktów od emocji, szczególnie gdy w grę wchodzą rodzicielskie instynkty. Røger, znany z licznych ról teatralnych i filmowych, wnosi do swojej postaci spokój i autorytet, ale także subtelną niepewność, pokazując, jak trudno jest w pełni zrozumieć i zaradzić problemom, które mają swoje źródło w tak delikatnej materii, jak emocje dziecka.

Vera Veljovic gra Ajsę, młodą nauczycielkę, która jest nową postacią w szkole i obserwuje całą sytuację z zewnątrz. Jej perspektywa dodaje do filmu warstwę świeżości i obiektywizmu. Veljovic, choć mniej znana w międzynarodowym kinie, w tej roli pokazuje swoje umiejętności aktorskie, kreując postać, która jest jednocześnie zdystansowana, ale głęboko empatyczna.

Reżyseria Halfdana Ullmanna Tøndela to nie tylko opowieść o konflikcie między dziećmi, ale także o ich rodzicach, nauczycielach i społeczeństwie jako całości. Armand to film pełen subtelnych niuansów, który nie oferuje prostych odpowiedzi, lecz zmusza widza do refleksji nad skomplikowanymi relacjami między jednostkami w kontekście współczesnych wyzwań społecznych. Styl Tøndela, choć jeszcze w początkowej fazie rozwoju, pokazuje, że ten reżyser ma potencjał do tworzenia pełnych emocji, skomplikowanych opowieści, które angażują i poruszają widza na głębszym poziomie.

Produkcja filmu była wynikiem współpracy kilku znaczących studiów filmowych, takich jak Eye Eye Pictures, Keplerfilm, One Two Films oraz Prolaps Produktion. Ważnym wkładem w powstanie filmu było również szwedzkie studio Film i Väst, które od lat wspiera ambitne projekty filmowe na międzynarodowej arenie. Producentką filmu jest Andrea Berentsen Ottmar, mająca na koncie współpracę przy wielokrotnie nagradzanym filmie Najgorszy człowiek na świecie. Jej doświadczenie i zaangażowanie w tworzenie ambitnych, emocjonalnie złożonych opowieści znacząco wpłynęły na ostateczny kształt Armanda.

Film zyskał uznanie zarówno krytyków, jak i widzów, co potwierdza wygrana Caméra d'Or na Festiwalu w Cannes. Odbiór filmu przez publiczność był bardzo pozytywny, a krytycy chwalili przede wszystkim głęboką analizę psychologiczną bohaterów, świetne aktorstwo oraz subtelną, ale jednocześnie pełną napięcia reżyserię.