WESELE

"Wesele" Stanisława Wyspiańskiego to dzieło, które od momentu swojego powstania w 1901 roku nie przestaje fascynować i poruszać zarówno widzów, jak i twórców teatralnych. Jest to bez wątpienia jedno z najważniejszych dzieł polskiej literatury, narodowy dramat, który w sposób niezwykle przenikliwy i ironiczny diagnozuje stan polskiego społeczeństwa. Utwór ten, mimo upływu ponad stu lat od jego premiery, pozostaje aktualny i wciąż stanowi wyzwanie dla każdego zespołu aktorskiego oraz teatru.

Reżyserem nowej inscenizacji "Wesela" jest Mikołaj Grabowski, wybitna postać polskiego teatru. Jego interpretacja sztuki Wyspiańskiego wprowadza nowy kontekst do tej klasyki, ukazując jej uniwersalność i współczesne przesłanie. Jak sam mówi: "Wesele trzeba traktować jak ironiczną syntezę polskości, a jednocześnie jako diagnozę narodowej duszy. Jest to tekst o wieczystym podziale, który, mimo że napisany wierszem, przemawia do nas współczesnym językiem." Grabowski podkreśla, że polska tożsamość, pełna podziałów, konfliktów i nieustannego czekania na mitycznego "mesjasza", czyli Chochoła, jest czymś, z czym naród zmaga się od wieków.

Scenografia i kostiumy do spektaklu zostały zaprojektowane przez Mirka Kaczmarka, jednego z najbardziej utalentowanych polskich scenografów. Jego wizja świata "Wesela" wprowadza widza w symboliczne i metaforyczne przestrzenie, w których wiejska chatka staje się areną dla wielkich sporów narodowych, a kostiumy postaci odzwierciedlają ich psychologiczne złożoności oraz historyczne korzenie. Kaczmarek stworzył scenografię pełną detali, oddającą zarówno klimat epoki, jak i nastrój wewnętrznego chaosu bohaterów.

Za opracowanie muzyczne odpowiedzialny jest również Mikołaj Grabowski, co podkreśla jego wszechstronność jako reżysera. W spektaklu wykorzystano także muzykę współczesnych kompozytorów – Pawła Damca, Pawła Szymańskiego i Tomasza Sikorskiego. Ich kompozycje dodają dramaturgii i potęgują nastrój, wprowadzając elementy niepokoju i nostalgii, co idealnie współgra z treścią dramatu.

Obsada aktorska w tej realizacji jest niezwykle różnorodna, co stanowi o sile tej inscenizacji. Na pierwszy plan wysuwa się Łukasz Schmidt w roli Gospodarza, który wciela się w postać pełną sprzeczności, człowieka rozdartego między wiejskimi korzeniami a inteligenckimi aspiracjami. Schmidt ukazuje głębię swojego bohatera, który mimo wewnętrznej słabości, staje się symbolem rozdarcia narodowego.

Agnieszka Różańska jako Gospodyni dodaje do swojej postaci ciepła i prostoty, kontrastując z bardziej wyrafinowanymi postaciami inteligencji. Jej postać to ucieleśnienie kobiecej siły i mądrości ludowej, co czyni ją jednym z najbardziej autentycznych bohaterów sztuki.

Równie imponujący jest Tomasz Mycan, który wciela się w rolę Pana Młodego. Mycan ukazuje postać człowieka młodego, pełnego nadziei, lecz jednocześnie nieświadomego głębszych podziałów, jakie dzielą jego naród. Jego rola podkreśla złudne marzenia o jedności, które w rzeczywistości są niemożliwe do zrealizowania.

W roli Panny Młodej występuje Olga Lisiecka, która w subtelny sposób przedstawia prostotę i naiwność swojej bohaterki. Jej postać, choć pozornie bierna, staje się kluczowym elementem dla zrozumienia konfliktów narodowych ukazanych w "Weselu". Lisiecka swoim talentem tworzy postać pełną delikatności, ale jednocześnie pewnej determinacji.

Na szczególną uwagę zasługują także Maria Bruni jako Marysia i Ildefons Stachowiak w podwójnej roli Ojca i Upiora. Bruni wnosi do swojej postaci emocjonalną głębię, ukazując tragiczną historię miłości, podczas gdy Stachowiak swoją dwoistością roli wprowadza elementy grozy i moralnych rozważań.

Janusz Andrzejewski jako Dziad oraz Dawid Ptak jako Jasiek stanowią przykład mistrzowskich ról drugoplanowych. Andrzejewski, dzięki swojej dojrzałości aktorskiej, dodaje postaci Dziada melancholii i refleksji nad upływem czasu, natomiast Ptak w roli Jaśka wnosi energię i dynamizm, co podkreśla rozdarcie młodszego pokolenia Polaków.

Bartosz Włodarczyk jako Kasper i Michał Kocurek jako Poeta tworzą dwa kontrastujące ze sobą portrety mężczyzn. Kasper, przedstawiony jako prosty chłop, staje się symbolem siły fizycznej i ludowej, podczas gdy Poeta, grany przez Kocurka, reprezentuje intelektualną elitę, która jednak nie potrafi znaleźć odpowiedzi na palące problemy społeczne.

Zbigniew Grochal w roli Nos ukazuje cynizm i bezradność inteligencji, podczas gdy Filip Frątczak jako Ksiądz i Rycerz przynosi elementy duchowej refleksji i historycznego nawiązania do polskiej tradycji rycerskiej.

Zarówno Marta Herman jako Maryna, jak i Oliwia Nazimek jako Zosia i Stańczyk wnoszą kobiecą perspektywę do narodowej dyskusji. Ich postacie, choć często ciche i niepozorne, mają kluczowe znaczenie w kontekście rozważań nad przyszłością kraju.

Spektakl "Wesele" to nie tylko diagnoza polskiego społeczeństwa, ale również dzieło, które zmusza do refleksji nad tożsamością narodową i historycznymi konfliktami, które wciąż są obecne we współczesnej Polsce.