Prorocze (się urodzi.li.ły.śmy)
W mrocznych zaułkach Abidżanu, gdy zapada noc, scenę przejmują niezwykłe divy. Za dnia ukryte pod maską codzienności, pełnią rolę fryzjerek. To życie transpłciowych kobiet, pełne wyzwań i walki, przypomina starcia w bokserskim ringu. Nadia Beugré, poprzez swoje dzieło Prorocze (się urodzi.li.ły.śmy), wsłuchuje się w ich historie, ujawniając prawdę o społeczeństwie, które stara się je ignorować.
Nadia Beugré i Jej Misja
Nadia Beugré to artystka o niezwykłej wrażliwości na losy osób marginalizowanych, tych, których społeczeństwo nazywa "osieroconymi" lub "marzycielami". Wracając do Abidżanu, miasta swojego dzieciństwa, nawiązuje więź z transpłciową społecznością, której członkinie żyją na granicy widzialności. W przedmieściach Yopougon, gdzie wszyscy je znają, są królowymi nocy. Ich obecność jest jednak pełna sprzeczności – choć uznawane za "szalone", są jednocześnie mistrzyniami fryzjerstwa, wypełniając przestrzeń energią i kreatywnością.
Codzienność w Abidżanie
Codzienne życie tych kobiet to nieustanna walka. Ich działalność nie zawsze jest legalna, ale zawsze wzajemnie się wspierają. Nadia Beugré pokazuje ich codzienność, obrazy pełne kontrastów – od nocnych klubów, gdzie ich taniec i energia ożywiają przestrzeń, po salony fryzjerskie, gdzie w ciszy i skupieniu tworzą arcydzieła na głowach swoich klientów.
Przekaz i Sztuka
W nieokreślonej przestrzeni, która nieustannie się zmienia, sześć performerek z Abidżanu i Europy staje się głosem własnej walki. Profesjonalistki i amatorki, przez swoje ciała i taniec, opowiadają historie proroczych istnień, które przekształcają peryferie w nowe centra kultury. Ich taniec, pełen elementów voguingu i coupé-décalé, staje się manifestem przetrwania i siły.
Sylwetka Nadii Beugré
Nadia Beugré, urodzona w Abidżanie na Wybrzeżu Kości Słoniowej, rozpoczęła swoją karierę w zespole tańca tradycyjnego. Razem z Béatrice Kombé założyła wielokrotnie nagradzany kobiecy zespół tańca Tché Tché. Studiowała choreografię w renomowanej Ecole des Sables w Senegalu oraz w National Choreography Centre w Montpellier pod okiem Mathilde Monnier. Jej spektakle gościły na najbardziej prestiżowych scenach świata, takich jak Festiwal w Awinionie, Festival d'Automne w Paryżu czy Holland Festival w Amsterdamie.
Jako performerka współpracowała z wybitnymi artystami, takimi jak Seydou Boro, Alain Buffard, Dorothée Munyaneza, Boris Charmatz, Bernardo Montet i Faustin Linyekula. Obecnie związana jest z Vooruit w Ghent jako artystka stowarzyszona, gdzie kontynuuje swoje poszukiwania artystyczne, eksplorując tematy tożsamości i marginalizacji
Afisha
