"Trzy kolory: Niebieski" (Trois couleurs Bleu) Reż. Krzysztof Kieślowski Francja, Polska, Szwajcaria, 1993, 100 minut Julia traci w wypadku samochodowym pięcioletnią córeczkę i męża, wybitnego kompozytora. Chce popełnić samobójstwo, ale brakuje jej odwagi. Spędza noc z młodym muzykiem Oliverem, nie potrafi jednak czerpać przyjemności z seksu. Postanawia odrzucić wszystko, co ma jakikolwiek związek z jej dotychczasowym życiem. Z premedytacją wyrzuca do śmieci niedokończoną partyturę męża. Wynajmuje nowe mieszkanie i spaceruje ulicami Paryża, pogrążona w obojętnej zadumie. „Będę teraz robiła to, co chcę: po prostu nic”- zwierza się matce przebywającej w domu starców. Zaprzyjaźnia się z prostytutką Sandrine, ponieważ czuje, że jest jej potrzebna. Ta nowa znajomość dodaje Julii energii. Przypadkowo odkrywa, że mąż miał kochankę. Przyjmuje to jednak z dystansem, chce jedynie ją zobaczyć jako kogoś, kto miał intymny związek ze zmarłym. Dziewczyna jest w ciąży z mężem Julii. Bohaterka postanawia oddać rodzinny dom swej rywalce, choć przedtem zamierzała go sprzedać. Ten akt darowizny uwalniają od wspomnień. Znowu może cieszyć się życiem. Zaprasza Oliviera. Razem z nim pracuje nad partyturami męża. Gwałtowna namiętność przywraca ją światu. Pierwszy film tryptyku Trzy kolory.- „Niebieski", „Biały” i „Czerwony”, nawiązującego do haseł Wielkiej Rewolucji Francuskiej: wolność, równość, braterstwo i do francuskich barw narodowych, stawiający pytanie, czym jest wolność.
Afisha