Czar(cie) gry

W niezwykłym spektaklu „Czar gry” spotykamy głównego bohatera, dziesięcioletniego Gniewka, który stoi w obliczu wielu trudności. Jego życie zostało wywrócone do góry nogami przez przeprowadzkę do nowego miasta, gdzie nie czuje się swobodnie. Otoczony obcymi ludźmi, a także skoncentrowanymi na swoich karierach rodzicami, Gniewko doświadcza narastającej izolacji i braku wsparcia. Niestety, nie jest on jedynym uczniem w trudnej sytuacji. Kasia, jego rówieśniczka, boryka się z innym rodzajem alienacji, przywiązana do swojego telefonu, który stał się dla niej nieodłącznym elementem rzeczywistości. Ich historie, choć różne, łączą się w jednym punkcie – w uczuciu ogromnej samotności oraz pragnieniu zrozumienia.

Kiedy oboje zostają wezwani do szkolnej pedagożki, zaczynają odkrywać, że ich problemy mają wspólne korzenie. Pedagog, z wielką empatią i pomysłowością, postanawia połączyć ich w nietypowy sposób – organizuje grę planszową, która ma ich zbliżyć oraz pomóc w rozwiązaniu ich kłopotów. Gra ta, inspirowana kultową powieścią i filmem „Jumanji”, staje się portalem do zupełnie innego wymiaru. Nasi bohaterowie zostają przeniesieni do Legendarium – magicznego świata pełnego polskich baśni i legend, w którym stają się pionkami na planszy.

W Legendarium rządzą niezwykłe zasady, a Diabli, będący antagonistami opowieści, nieustannie czuwają nad ich poczynaniami. Diabelska gra staje się areną, na której Gniewko i Kasia muszą stawić czoła nie tylko wyzwaniom fizycznym, ale także wewnętrznym konfliktom. Antagonista, wzorowany na legendarnym czarcie, wyzywa ich na pojedynek o ich dusze. To wyzwanie zmusza bohaterów do refleksji nad ich życiem i relacjami z otoczeniem.

Gniewko jest postacią pełną złości i buntu, co często prowadzi go do konfrontacji z innymi uczniami. Jego imię, Gniewomir, jawi się jako symbol problemów, które napotyka w codziennym życiu. Mimo trudności, jakie napotyka, w miarę postępu w grze zaczyna dostrzegać, że walka nie jest jedynym sposobem na rozwiązanie problemów. Przeżywając przygody w Legendarium, uczy się otwierać na innych oraz dostrzegać wartość współpracy.

Kasia, z kolei, to postać, która wydaje się być odseparowana od rzeczywistości, zatracona w wirtualnym świecie. Jej uzależnienie od telefonu pokazuje, jak łatwo można stracić kontakt z otoczeniem. W trakcie wspólnej podróży z Gniewkiem odkrywa, że prawdziwe relacje międzyludzkie są znacznie bardziej wartościowe niż te, które można nawiązać w sieci. Ich interakcje w grze zmuszają ją do zrozumienia, że ma do odegrania istotną rolę w życiu nie tylko swoim, ale również innych.

Czar gry nie tylko wciąga w fascynujący świat baśni, ale także ukazuje najpopularniejsze polskie legendy w nowym kontekście. W trakcie przedstawienia widzowie poznają legendę o kwiecie paproci, która opowiada o poszukiwaniu szczęścia i prawdziwej miłości, a także historię o Wandzie, co nie chciała Niemca, symbolizującą walkę o wolność i niezależność. Wplecione są również wątki o diable Borucie, Baba Jadze, oraz śpiących rycerzach w Tatrach, które mają swoje źródło w bogatej tradycji słowiańskiej.

Dzięki tej złożonej narracji, młodzi widzowie mają okazję na nowo odkryć swoje korzenie i zrozumieć, jak historia i mitologia kształtują naszą tożsamość. Wartości takie jak przyjaźń, odwaga oraz współpraca stają się kluczowe dla przetrwania w Legendarium, gdzie Diabli nieustannie czają się na potknięcie bohaterów. Każda słabość Gniewka i Kasi staje się bronią w rękach antagonistów, co sprawia, że bohaterowie muszą wziąć się w garść i nauczyć się współdziałać.

Zmagania Gniewka i Kasi w Legendarium to nie tylko walka o ich wolność, ale także o zrozumienie siebie nawzajem. To przeżycie zmienia ich życie i pozwala im odnaleźć swoje miejsce w rzeczywistości, która ich otacza. Dzięki tej niezwykłej podróży obydwoje odkrywają, co naprawdę jest dla nich ważne, oraz jakie znaczenie ma otwartość na innych.

Na zakończenie spektaklu, zarówno Gniewko, jak i Kasia, stają się silniejsi, a ich związek przekształca się w prawdziwą przyjaźń. To przesłanie jest szczególnie ważne w dzisiejszych czasach, gdy młodzi ludzie zmagają się z wyzwaniami otaczającego ich świata, a wspólna gra staje się metaforą nawigowania w życiu.